हिशोब तुझा न माझा...

टीप: ही गझल नाही. फॉर्म जरी गझले सारखा असला, तरीही ही कविताच आहे. कारण सुरेश भट "गझलेची बाराखडी" मधे म्हणतात: "गझलेच्या फॉर्ममध्ये उलगडत जाणारी सलग कविता लिहिली जाऊ शकते, पण ती कविताच; गझल नव्हे! म्हणून गझलेचे खरे गमक हेच आहे की, प्रत्येक सुटा शेरसुद्धा स्वतंत्र कविताच असतो."

असो, तर, आज ही कविता:

तू ये ना कधी तुझ्या, साऱ्या राती घेऊनी,
मांडू हिशोब सारे, हात हाती घेऊनी...

तू मोजलेल्या तारका, मी सोसलेली वादळे,
आणि स्वप्ने रुजवलेली, ओली माती घेऊनी...

त्या पेटलेल्या मशाली, ठेवूनिया उशाशी,
उजेडाची स्वप्ने बघू, विझल्या वाती घेऊनी...

आज मांडायचेच सारे, माझे तुझे रकाने,
हिशोबी भावनांची, सारी खाती घेऊनी...

वा करूयात का ऐसे? मोडून हिशोब सारा,
भटकून येऊ युगांती, साथ साथी घेऊनी..


#मोहा